Αυτά είναι τα όνειρα που είχαμε;

26 Ιαν. 2013 

Η όλη ''εικόνα'' της κοινωνίας μας μου δημιουργεί την αίσθηση ότι ζωής μας πλέον έχει ξαναβρεί το δρόμο της,''κυλά'' όμορφα και όλα πλέον είναι ρόδινα. Αλήθεια πόσο γρήγορα ξεχνάμε. Μας παίρνουν ότι με κόπο και ιδρώτα έχουμε αποκτήσει και κανένας μας δεν αντιδρά. Μήπως επειδή μας έχουν φοβίσει ότι σε περίπτωση χρεοκοπίας όλα θα χαθούν; Ίσως,αλλά και με τα οικονομικά μέτρα που μας έχουν επιβάλει μέχρι σήμερα είδαμε, έστω μια ''μικρή φλόγα'' μέσα στο τούνελ; 

Επί πλέον σας θυμίζω ότι το ΔΝΤ και η ΕΕ σήμερα παραδέχτηκαν ότι αποδείχθηκαν υπερβολικά αισιόδοξοι στις προβλέψεις που είχαν εξαρχής διατυπώσει για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και τονίζουν:Υποτιμήσαμε τους ''δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές''. 

Και αντί να προσπαθήσουν να βελτιώσουν τα κακώς κείμενα,μας μείωσαν μισθούς, συντάξεις,προνοιακά επιδόματα,μας επέβαλλαν δυσβάστακτους φόρους,αύξησαν ΦΠΑ και συνεχώς κάτι εφευρίσκουν σε βάρος του ταλαιπωρημένου Έλληνα,μένοντας αυτοί πάντα στο απυρόβλητο.Μετά από όλα αυτά καλυτέρευσε σε κάτι η ζωή μας; Αντιθέτως, κάθε μέρα η .......κατάσταση χειροτερεύει με τη δυστυχία και τη φτώχεια να απλώνεται παντού. 

Η μέθοδος αύξησης των φόρων και μείωση του εισοδήματος σε τι αποσκοπεί; Στην καλυτέρευση της οικονομίας και στην περιβόητη ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα ή στην αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο, στην μεγαλύτερη εξαθλίωση του Ελληνικού λαού και στην μετανάστευση του; 

Ειλικρινά απορώ πως ανεχόμαστε όλη αυτή την ταπείνωση αλλά και συγχρόνως ανησυχώ,γιατί κατά την προσωπική μου εκτίμηση έχουμε φθάσει ήδη στα όρια της αντοχής μας.Υπάρχουν βέβαια κάποιες μεμονωμένες αντιδράσεις από διάφορες κοινωνικές ομάδες, όπως, απόστρατοι, γιατροί,δικηγόροι, δικαστές,δημόσιοι υπάλληλοι,ελεύθεροι επαγγελματίες και άλλοι φορείς και συνδικάτα. Μα υπάρχει περίπτωση να πετύχουμε κάτι εάν ο καθένας από εμάς κοιτάζει μόνο τη δική του ''πόρτα''; 

Έχω την εντύπωση ότι ,στο σημείο που έχουμε φθάσει, χρειάζονται μαζικές και συντονισμένες προσπάθειες διεκδίκησης και ανατροπής του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. 

Οι πολιτικοί μας από το σενάριο της διάσωσης είναι απόντες. Τα αποκαλούμενα αντιμνημονιακά κόμματα εάν ήθελαν θα συγκέντρωναν το λαό για την αποτίναξη του τρικομματικού ''ζυγού'' και στη συνέχεια να μας οδηγήσουν στο δρόμο της λευτεριάς. 

Μακρυά λοιπόν από προσωπικά συμφέροντα,διότι αυτό που προέχει τούτη τη στιγμή είναι να σταματήσουμε την περαιτέρω καταστροφή και εξαθλίωση μας όσο πιο γρήγορα μπορούμε αφενός και την επούλωση των πληγών μας αφετέρου. Πληγές που δυστυχώς όλων μας είναι ανοιχτές και συνεχώς αιμορραγούν. 

Αιμορραγούν από την ανεργία, από την ανέχεια,από τους φόρους,τα χαράτσια, από το φαγητό ή τα φάρμακα μου,από τις κατασχέσεις,από τα λουκέτα των επιχειρήσεων, από τους οικογενειάρχες που ξενιτεύονται λόγω των χρεών τους,από την ''αναγκαστική μετανάστευση'' της νεολαίας μας προς αναζήτηση καλυτέρας τύχης, από τους συμπατριώτες μας που αποφασίζουν να βάζουν τέρμα στη ζωή τους. 

Αυτά είναι τα όνειρα που είχαμε για την Πατρίδα μας;τα παιδιά μας,αλλά και για μας; 

Ας αναλογιστούμε λοιπόν ο καθένας μας την κρισιμότητα της κατάστασης και ας ενωθούμε όλοι μαζί ,ο κυρίαρχος Ελληνικός λαός, χωρίς ιδιοτέλειες,για να κτίσουμε την καινούργια Ελλάδα. Η ιστορία, μας έχει διδάξει ότι Μπορούμε... 

Σωτήριος Διον.Σάρλος 

Αξκός Σ.Ξ ε.α