Στις πλατείες η Ελλάδα αναστενάζει!

Η ουσιαστική παραίτηση της κυβέρνησης Παπανδρέου, η ολιγόωρη αναζήτηση κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης και η τελική απόσυρση της παραίτησης, με φυγή στον ανασχηματισμό και στην ψήφο εμπιστοσύνης, είναι αποτέλεσμα της λαϊκής πάλης και ακλόνητη απόδειξη της δυνατότητάς της να αλλάζει τα πράγματα. Ο λαός ενωμένος και αποφασισμένος έδωσε έναν υποδειγματικό αγώνα, έδειξε πως έχει δύναμη, έχει θέσεις, έχει όραμα, αγαπά την πατρίδα του, δεν θέλει το ξεπούλημα και την λεηλασία, δεν θέλει την φτώχεια που είναι η χειρότερη μορφή βίας.

Ο λαϊκός ξεσηκωμός σε όλη τη χώρα ήταν ο αποφασιστικός και καταλυτικός παράγοντας των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων.

Η τεράστια συμμετοχή στη γενική απεργία (ξάφνιασε ακόμα και τους γραφειοκράτες συνδικαλιστές που την προκήρυξαν) και τις διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα, η μαχητική στάση των διαδηλωτών, οι καταλήψεις των Περιφερειών, ο αποκλεισμός της Βουλής, η επανάκτηση της πλατείας Συντάγματος, παρά την καταστολή και το σχέδιο κτυπήματος της συγκέντρωσης, καθόρισαν την πρωτοφανή δήλωση αδυναμίας, παραίτησης και αδιεξόδου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Ο Γ.Α. Παπανδρέου απομονωμένος ακόμη από τον λαό και παρόλη την απλόχερη στήριξη που έχει από το ντόπιο και ξένο οικονομικό και πολιτικό κόσμο δεν μπορεί να κρατηθεί στην εξουσία. Το πρόγραμμά του είναι αντιλαϊκό, αντιδημοκρατικό, υποθηκεύει το μέλλον πολλών γενιών και ξεπουλά τη χώρα και ούτε μπορεί να αλλάξει κάτι η δήθεν νέα κυβέρνηση του αναγκαστικού ανασχηματισμού! Μόνο εσωτερικές ισορροπίες προσπαθεί να κρατήσει μήπως ψηφιστεί το μνημόνιο Νο2.

Ο πρωθυπουργός που τσαλάκωσε το Σύνταγμα με την υπογραφή του μνημονίου, πήγε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ζητήσει ένα ακόμα πραξικόπημα. Θέλησε να εγκριθεί το μεσοπρόθεσμο με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, με υπογραφή του Κ. Παπούλια και παράκαμψη της Βουλής. Ήξερε καλά πως η παρούσα Βουλή κινδυνεύει να μην ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο και να μεγαλώσει η λίστα βουλευτών που θα το καταψηφίσουν.

Η αποτυχία αυτής της κίνησης, έσπρωξε τον Παπανδρέου να κάνει δήλωση παραίτησης με τη μορφή της αναζήτησης κυβέρνησης «εθνικής συνεργασίας». Το εκρηκτικό κλίμα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, οι ασφυκτικές πιέσεις του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου της Ευρώπης και η ορμητική εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο είναι οι λόγοι που οδήγησαν σε ένα τέτοιο άλμα.

Οι δυσκολίες, οι αντιφάσεις, τα αδιέξοδα αλλά και οι αντιδράσεις από το εσωτερικό της κυβέρνησης και το πρωθυπουργικό περιβάλλον οδήγησαν στην γελοιοποίηση του Γ. Παπανδρέου, της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και της επιχείρησης εθνική συνεννόηση.

Άλλωστε ο σκοπός της εθνικής συνεννόησης δεν ήταν η σωτηρία της χώρας, αλλά η σωτηρία του πολιτικού συστήματος (ακούγονται αρκετές φωνές περί σικέ παιχνίδι). Δεν είναι τυχαίο ότι κόμματα και πολιτικοί που πρωτοστάτησαν στις πολιτικές της χρεοκοπίας και της διαπλοκής, πρωταγωνίστησαν και στο κλίμα συναίνεσης. Και δήλωσαν σε όλους τους τόνους ότι η πολιτική που εξυπηρετεί τους δανειστές και βιάζει τον λαό θα συνεχιστεί, υπό το νέο καθεστώς ομοψυχίας και ενότητας των ένοχων και συνένοχων κομμάτων και προσώπων. Ξεπερνώντας και τυπικά τις δήθεν διαχωριστικές γραμμές του εμφυλίου και της αποστασίας που επικαλέστηκαν για να μαντρώσουν του βουλευτές τους και να διασπείρουν τη διχόνοια στους αγανακτισμένους Έλληνες και να ξεχάσουν την εξαθλίωσή τους που τους έφεραν οι ξένοι τροϊκανοί και οι πρόθυμοι ντόπιοι κυβερνήτες….

Στον αντίποδα όμως των κομμάτων και των πολιτικών που οδήγησαν τη χώρα στην πτώχευση και το λαό στη δυστυχία, εμφανίζεται μια μεγάλη αυθόρμητη λαϊκή συσπείρωση που διαδηλώνει σχεδόν καθημερινά τον τελευταίο μήνα στις πλατείες όλης της χώρας. Ο κεντρικός στόχος των σεναρίων της εθνικής συνεννόησης ήταν η καθυπόταξη του λαϊκού ξεσηκωμού, το ξεφούσκωμα της παλλαϊκής απαίτησης για μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική αλλαγή, για μια νέα μεταπολίτευση που θα σαρώσει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Αυτά τα σενάρια πρέπει να χρεοκοπήσουν.

Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός πρέπει να κλιμακωθεί.

Το κομματικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας φαίνεται να κινδυνεύει και η κάθε πλευρά του προσπαθεί να κρατηθεί με πολλούς τρόπους. Οι χαμένες ευκαιρίες για το ανεξάρτητο απο μηχανισμούς και κόμματα κοινωνικό κίνημα είναι πολλές, τούτη τη φορά όμως θα είναι πραγματικά «έγκλημα» αν δεν αξιοποιηθεί η πολιτική συγκυρία. Οφείλουν όλοι να συμβάλουν εδώ και τώρα στη διατύπωση ενός νέου-σύγχρονου οραματικού προγραμματικού λόγου και τη διαμόρφωση ενός παλλαϊκού πατριωτικού ανατρεπτικού μετώπου απέναντι στις κατοχικές δυνάμεις, την κυβέρνηση και όσων στηρίζουν τα μνημόνια της υποταγής του Ελληνικού λαού με απώτερο στόχο μια Προτεσταντική ηθική των.............

βόρειων Ευρωπαίων σε βάρος της οικογένειας, της συλλογικότητας και του αέρα της ελευθερίας που φυσάει στο νότο. Ας σταματήσει επιτέλους η κομματική υπεροχή στην αριστερά και ας πρυτανεύσουν οι διαχρονικές αξίες και τα μεγάλα ιδανική της κοινωνικής αλληλεγγύης και της κοινωνικής απελευθέρωσης που σήμερα όσο ποτέ άλλοτε φαντάζουν αναγκαία.

Η κυβέρνηση δημοσίως ομολογεί το αδιέξοδό της, δηλαδή το ουσιαστικό τέλος της. Το τυπικό της τέλος παίρνει μικρή αναβολή. Ο πρωθυπουργός πλέον εκτελεί ψυχρά το συμβόλαιο της χρεοκοπίας του ελληνικού λαού προς όφελος των ξένων δανειστών. Ο ανασχηματισμός και η ψήφος εμπιστοσύνης δεν μπορούν να δώσουν καμιά παράταση ζωής σε αυτή την καταστροφική πολιτική.

Οι αγανακτισμένοι πολίτες με κραυγή αγωνίας φωνάζουν «Να φύγουν όλοι αυτοί και το Μνημόνιο» δεν μπορεί να αλλοιωθεί ούτε να αποδυναμωθεί το αίτημα αυτό.

Αυτό το μεγάλο λαϊκό ξέσπασμα και ο ξεσηκωμός σε ολόκληρη τη χώρα, με την ωριμότητα, το ρεαλισμό, την φαντασία, την πρωτοτυπία και το δημοκρατικό πατριωτικό χαρακτήρα του, την ανυποχώρητη και αποφασισμένη στάση του, απέναντι σε κάθε λογής καπέλωμα και θλιβερές προβοκάτσιες, απέναντι στην καταστολή και τις κάθε λογής επιθέσεις, υπάρχουν και αυτοί που δεν το θέλουν (για διαφορετικούς λόγους) γιατί αρχίζει και γίνεται επικίνδυνο στο σημερινό κοινωνικό πολιτικό status.

Η μαζικότητα και η ζωντάνια του, ο καθαρός και ενωτικός λόγος του, η συνάντησή του με τα μεγάλα προβλήματα της χώρας και του λαού, έφερε αποτελέσματα, έφερε μια πρώτη νίκη: την ομολογία αποτυχίας της πιο άθλιας κυβέρνησης που γνώρισε ο τόπος, που γύρισε την χώρα 100 χρόνια πίσω σε δικαιώματα και ελευθερίες που παρέδωσε τη χώρα στην τρόικα και στους διεθνείς τοκογλύφους.

Το μήνυμα των πλατειών θα ηχεί για πολύ καιρό.

Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι την μεγάλη πολιτική και κοινωνική ανατροπή που έχει ανάγκη η χώρα και ο λαός της.

Ένας «ΠαραΜπαστός»