''άκρα του τάφου σιωπή'' του Σωτ. Διον. Σάρλου

               Η κυβέρνηση συνεχίζει το πρόγραμμα της, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό,  βασισμένη πάνω στο μνημόνιο της υποτέλειας,της εξαθλίωσης ,της φτώχειας και της καταστροφής. Κάτω από τις  συνεχές ''απειλές'' και σχεδόν χωρίς καμιά αντίσταση και αντίδραση  από το δοκιμαζόμενο Ελληνικό Λαό μειώνουν μισθούς,συντάξεις,κόβουν επιδόματα ενώ άλλα τα μειώνουν, επιβάλουν δυσβάστακτους φόρους και χαράτσια, καταργούν τις εθνικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας,δημιουργούν τις Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ)  και κατά τα άλλα επικρατεί ........''άκρα του τάφου σιωπή''.

              Πολλά γράφονται και συζητιόνται  και αποτέλεσμα δεν έχουμε. Και τίποτε  δεν θα γίνει, γιατί και τίποτε δεν κάναμε μέχρι σήμερα για να

μπορέσουμε να απαλλαγούμε από το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Ένα σύστημα που καλά κρατεί, με βαθιά ριζωμένο το κατεστημένο που φυσικά διατηρείται από όλους αυτούς που μέχρι σήμερα επιβίωναν από αυτό. Είναι ένα  απόστημα που αντί να συρρικνώνεται και να εξαλειφθεί, έχω την εντύπωση ότι διατηρείται αρκετά καλά και πολύ δύσκολα θα σπάσει.

             Ο Ελληνικός λαός, σήμερα όμως,δείχνει φοβισμένος γιατί τόσα χρόνια είχε μάθει,ή μάλλον κατάφεραν να τον μάθουν, στο εύκολο στο γρήγορο και  στο χωρίς ιδρώτα .Η ανάπτυξη κάθε ημέρα είναι το ζητούμενο ,οι μικροεπιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη,οι νέοι μένουν χωρίς δουλειά αλλά και αυτοί που έχουν ζουν την αγωνία και το φόβο του αύριο. Αγροτιά δεν υπάρχει,οι επιδοτήσεις όμως πήγαιναν και ερχόταν και τα μαϊμού  επιδόματα  δινόταν για να εξυπηρετούν και να συντηρούν το απόστημα που δεν έλεγε να σπάσει, παρά τη διόγκωση του.

            Τώρα πως να αντιδράσεις; Με τι εφόδια θα μπορέσεις να ''πολεμήσεις'' αυτό που  μέχρι πριν  έτρεφες και τώρα έρχεται και σου σφίγγει τη θηλιά γύρω από το λαιμό; Το αβέβαιο μέλλον,η ανεργία, η εξαθλίωση, η συνεχή ανέχεια ,οι διάφορες πολιτικές δυνάμεις και τα κομματικοποιημένα  κινήματα μας καθιστούν όλους αδύναμους μπροστά στο χρόνια οργανωμένο τείχος της πολιτικής διαφθοράς.

             Οι απεργιακές κινητοποιήσεις αντί να είναι μαζικές, οργανωμένες, δυναμικές και μακρυά από κάθε κομματική χροιά, έχουν σκοπό εκτόνωσης και κατευθύνουν όλες τις  κοινωνικές τάξεις να κοιτάζουν το δέντρο και όχι το δάσος.

            Τα μέτρα δεν θα σταματήσουν, αλλά κάθε τρίμηνο που θα περνά εξετάσεις η Πατρίδα μας  ,το ''παραμύθι'' φυσικά θα συνεχίζεται ,για να κλείνουμε κάθε φορά τις μαύρες τρύπες της οικονομίας  γιατί ''ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος'' και, ξανά από την αρχή.....και στο τέλος το ταμείο θα είναι μείον και καλά είναι να μείνουμε στο μείον , αλλά δυστυχώς φοβάμαι τα χειρότερα .....

                      Σωτήριος Διον.Σάρλος

                           Ακός Σ.Ξ  ε.α