ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ( ΕΑΚΚ ).

     ΠΡΟΣ: ΜΜΕ                                          

 ΚΟΙΝ:  Υφυπουργό Αθλητισμού κ. Ιωαννίδη

           Γενική Γραμματεία Αθλητισμού

           Ομοσπονδία Εργαζομένων στα ΕΑΚ           Βουλευτές Κέρκυρας 

           ΑΔΕΔΥ – Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας

   Δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο διαδίκτυο, απόφαση του Υφυπουργού Αθλητισμού κ. Ιωαννίδη (22/2/2013- ΑΠ 3790) που αφορά τον «καθορισμό υπερωριακής απασχόλησης εργαζομένων των Γυμναστηρίων Εθνικής Σημασίας, που εποπτεύονται από την ΓΓΑ, έτους 2013». Με βάση αυτήν την απόφαση, διατίθεται και φέτος, ένα  σαφώς μειωμένο σε σχέση με παλαιότερα χρηματικό ποσό, για υπερωριακή απασχόληση των εργαζομένων στα Εθνικά Αθλητικά Κέντρα. Είναι φανερό και από όλους κατανοητό, ότι στις πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες που ζούμε, αυτή η μικρή δυνατότητα βελτίωσης του περιορισμένου από τις ......... περικοπές μισθολογίου μας, αποτελεί θετικό γεγονός. Αποτελεί δυνατότητα μικρής οικονομικής ενίσχυσης, που ο καθένας την έχει σήμερα ακόμα περισσότερο ανάγκη, για την επιβίωση.

   Όμως η Διοικούσα Επιτροπή (ΔΕ) του ΕΑΚ Κέρκυρας έχει την γνώμη ότι εμείς – ως Κερκυραίοι εργαζόμενοι – δεν έχουμε δικαίωμα και δυνατότητα πρόσβασης και συμμετοχής σε τέτοιου είδους «θετικά γεγονότα». Δεν έχουμε δικαίωμα ούτε στην απειροελάχιστη βελτίωση των πενιχρών οικονομικών μας, παρότι κάλλιστα γνωρίζει η ΔΕ τα οικονομικά μας και το χαμηλό κόστος της μισθοδοσίας μας. Παρότι γνωρίζει τις κατά καιρούς ταλαιπωρίες μας, με αποκορύφωμα την περυσινή, που παραμείναμε απλήρωτοι επί πέντε ολόκληρους μήνες. Έτσι, με τρόπο βάναυσο, ανάλγητο, αντεργατικό, η ΔΕ του ΕΑΚ Κέρκυρας δεν κατέθεσε τα απαραίτητα στοιχεία προς την ΓΓΑ, τα αναγκαία για την έγκριση και την καταβολή του ποσού που μας αναλογεί, παρά τις σχετικές «οχλήσεις» τόσο εκ μέρους των υπηρεσιών της ΓΓΑ, όσο και τις δικές μας…

   Το αποτέλεσμα είναι, ο αποκλεισμός του ΕΑΚ Κέρκυρας από την εν λόγω χρηματοδότηση, σε αντίθεση με το σύνολο σχεδόν των ΕΑΚ ολόκληρης της χώρας μας, που κατέθεσαν τα στοιχεία και πήραν την χρηματοδότηση. Σύμφωνα με την Υπουργική απόφαση, τα ΕΑΚ που οι ΔΕ τους, κατέθεσαν τα στοιχεία και έλαβαν την χρηματοδότηση της υπερωριακής απασχόλησης, είναι: Άγιος Κοσμάς, Ηράκλειο, Θεσσαλονίκη, Καυτανζόγλειο, Πανηπειρωτικό, Χιονοδρομικό Βασιλίτσας, Λάρισας, Ναυπάκτου, Πατρών, Χανίων. Ασφαλώς, το ΕΑΚ Κέρκυρας ΔΕΝ είναι ανάμεσα στα παραπάνω ΕΑΚ, γατί έτσι «διατάζει» και επιθυμεί η ΔΕ και ο κ. πρόεδρός της..

   Είναι τουλάχιστον λυπηρό να συμβαίνουν τέτοια πράγματα, ειδικά σε αυτές τις πολύ δύσκολες, οικονομικά, εποχές. Ακόμα και από μόνο του, αυτό το γεγονός σηματοδοτεί πολλά, σχετικά με την συγκεκριμένη ΔΕ και τις επιλογές της.

   Επισημαίνουμε, επιπλέον, τα παρακάτω:

1) Είναι περιττό να ισχυριστεί ο πρόεδρος και η ΔΕ του ΕΑΚΚ, ότι τοποθέτησαν πρόβλεψη σχετική με την «υπερωριακή απασχόληση» στο προτεινόμενο σχέδιο ετήσιου προϋπολογισμού, γιατί αυτό θα ήταν ανοιχτός εμπαιγμός. Είχαν προειδοποιηθεί από τους πάντες (ΓΓΑ κλπ) ότι οφείλουν να στείλουν στην ΓΓΑ τα συγκεκριμένα στοιχεία που τους ζητήθηκαν ξεχωριστά - και -   συνειδητά δεν το έπραξαν.

2) Είναι, επίσης, περιττό να ισχυριστεί ο πρόεδρος και η ΔΕ, ότι δεν υπογράφουν για υπερωρίες που οι εργαζόμενοι  « δεν τις δουλεύουν» γιατί είναι και εμπαιγμός και υποκρισία. Πρώτα γιατί η ΔΕ ΕΑΚ Κέρκυρας, επιλέγει να αποτελεί σε συνθήκες μεγάλης εργατικής – κοινωνικής φτώχιας, ακραία εξαίρεση σε ολόκληρη τη χώρα. Έτσι, η ΔΕ του ΕΑΚ Κέρκυρας  αναδεικνύεται, σε ότι αφορά τον κλάδο μας, σε πανελλήνιο πρωταθλητή αντεργατικής συμπεριφοράς και αναλγησίας. Δεύτερο – όμως – και κυριότερο: Το στοιχειώδες, το ελάχιστο που όφειλαν να πράξουν στο πλαίσιο της όποιας αντίληψής τους, θα ήταν να καταθέσουν τα στοιχεία, να ληφθεί η χρηματοδότηση και να ζητηθεί από τους εργαζόμενους, σχεδιασμένα, να εργασθούν υπερωριακά (καλύπτοντας κάθε είδους ανάγκες – που υπάρχουν)  στις προβλεπόμενες από την Υπουργική απόφαση, ώρες. Φυσικά και αυτονόητα, οι εργαζόμενοι που δεν θα το έπρατταν, θα αποκλείονταν από την καταβολή του ποσού. Όμως η ΔΕ  δεν έπραξε ούτε αυτό. Δεν έθεσε το ζήτημα, δεν συζήτησε – καν – το ζήτημα με τους εργαζόμενους. Δεν θέλησε να τους ρωτήσει. Έπραξε μονομερώς, όπως έπραξε, προφανώς σύμφωνα με τις αντιλήψεις της. Έτσι, τα αντικειμενικά συμπεράσματα, εξάγονται αβίαστα…