Εσωκομματικός εμφύλιος στο ΠΑΣΟΚ με πρόσχημα την Παιδεία

Λες και έχουν λυμένο το ζω­νάρι τους για καβγά εκεί στο ΠΑΣΟΚ… Το άλλοτε κραταιό κόμμα της Κεντροαριστεράς βρίσκεται εδώ και καιρό σε τροχιά με­γάλης κρίσης, με τα περισσότερα κο­ρυφαία στελέχη του να έχουν μετατο­πιστεί σε θέσεις σκληρές νεοφιλελεύ­θερες και να ψάχνουν τρόπους να δι­αφοροποιηθούν, ειδικά την τελευταία περίοδο που στο τιμόνι βρίσκεται ο Ευ­άγγελος Βενιζέλος, τον οποίο ορισμέ­νοι ευθέως αμφισβητούν

Χαρακτηριστικό είναι το θέμα που έχει δημιουργηθεί με τις αλλαγές που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τα πανεπι­στήμια και οι οποίες δεν δικαιολο­γούν τις αντιδράσεις που καταγράφη­καν από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Ήταν μάλλον η ευκαιρία που ανα­ζητούσαν ο Λοβέρδος, από τη μία, και οι Διαμαντοπούλου - Ραγκούσης - Μόσιαλος, από την άλλη, για να εμφανισθούν ως αντίπαλοι πόλοι στην ηγεμονική διακυβέρνηση Βε­νιζέλου στο ΠΑΣΟΚ.

Η παρέμβαση Λοβέρδου στην προχθεσινή Κοινοβουλευτική Ομά­δα του ΠΑΣΟΚ αλλά και η σκόπιμη απουσία του έχουν ανεβάσει το θερ­μόμετρο μέσα στο κόμμα στα ύψη και τη σχέση των δύο πρώην συμμά­χων (Βενιζέλου - Λοβέρδου), κατά του Γ. Παπανδρέου, στα άκρα χωρίς κανένας να αποκλείει τη μεγάλη σύ­γκρουση. Δεν είναι λίγα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που θεωρούν την κίνηση αυτή του
Λοβέρδου ως μια κίνηση χαμηλού εσωκομματικού βεληνε­κούς για να προσεταιριστεί τη Διαμαντοπούλου και τον μηχανισμό, ο οποίος ήδη θεωρούν ότι αποδυνα­μώνεται.

Αδυναμία εφαρμογής

Είναι πολύ πιθανόν να έχουν δίκιο σε ό,τι αφορά τον τρόπο που διοικεί το ΠΑΣΟΚ ο νέος του πρόεδρος. Όμως είναι απαράδεκτο - και αυτό το ομο­λογούν όλοι - να χρησιμοποιούν την Παιδεία για την εξυπηρέτηση μικρο­κομματικών συμφερόντων, πολλώ δε μάλιστα όταν οι αλλαγές που δρομο­λογούνται - προφανώς εσφαλμένα ως κατεπείγουσες - δεν αλλάζουν τη φιλοσοφία του νόμου 4009/2011, ούτε ανατρέπουν τον διφυή τρόπο δι­οίκησης και λειτουργίας των πανεπι­στημίων, δηλαδή από τις πρυτανικές αρχές και τα συμβούλια διοίκησης.

Το γιατί δεν εφαρμόσθηκε ο νόμος είναι μεγάλη συζήτηση. Ορισμένοι χρεώνουν τη μη εφαρμογή του στις μειοψηφίες που – όπως λένε – κα­θοδηγούμενες από αριστερές δυ­νάμεις παρακώλυσαν τις εκλογικές διαδικασίες. Άλλοι, κυρίως έγκριτοι πανεπιστημιακοί, τόσο στην (αδικαι­ολόγητη, όπως λένε) επιμονή Διαμα­ντοπούλου να καταργήσει με τον νό­μο 4009 τις δημοκρατικά εκλεγμένες πρυτανικές αρχές, γεγονός που πυ­ροδότησε μαζικές αντιδράσεις από τους πρυτάνεις που έφεραν το θέμα στο Συμβούλιο της Επικρατείας για έλεγχο αντισυνταγματικότητας, όσο και στην αβυσσαλέα και συστηματική κατασυκοφάντηση των πανεπιστημί­ων και των πανεπιστημιακών από την ίδια την τότε υπουργό Παιδείας.

Μία απλή αναδρομή στην περίοδο που ο νόμος συζητιόταν στη Βουλή, αποδεικνύει ότι όλα αυτά που σήμε­ρα διορθώνονται, είχαν επισημανθεί στην Άννα Διαμαντοπούλου, όχι μόνο από βουλευτές της αντιπολίτευσης, αλλά και από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (Κ. Καρτάλης, Σπ. Βούγιας, Δ. Κρεμαστινός, Λ. Κατσέλη, Χ. Κατσούρας κ.ά.) που είχαν και την πανεπιστημιακή ιδι­ότητα και κατά συνέπεια είχαν κατά τεκμήριο μεγαλύτερη δυνατότητα να καταλάβουν τα δυνατά και αδύνατα σημεία του νόμου.

Τότε ακριβώς ήταν που ακούστηκε και το επιχείρημα ότι αυτό που είχε πραγματικά ανάγκη η Ανώτατη Παι­δεία ήταν ένας «Καλλικράτης», που θα συγχώνευε σχολές, τμήματα ακό­μα και πανεπιστήμια στα απολύτως αναγκαία, έτσι ώστε η Παιδεία να μην πληγεί και οι σπατάλες να περιορι­στούν. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φο­βούμενη το πολιτικό κόστος δεν τόλ­μησε. Και εξάντλησε τις προσπάθειές της σε διοικητικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των πανεπιστη­μίων που, αν και αρκετές από αυτές ήταν θετικές, αδυνατούν να δώσουν απάντηση στη φθίνουσα πορεία του δημόσιου πανεπιστημίου, στην υποχρηματοδότηση, στην έλλειψη κτηριακών υποδομών, στην απουσία ερευ­νητικών κονδυλίων κ.ά.

Περίεργη επιμονή

Η μέχρι αυταρχισμού επιμονή της Διαμαντοπούλου και ουσιαστικά η επιμονή Παπανδρέου και Πανάρετου να περάσει ο νόμος αγνόησε τις επι­σημάνσεις και οδήγησε σε έναν νόμο που ναι μεν ψηφίσθηκε, μετά τις πολ­λές και ουσιώδεις τροποποιήσεις που υπέστη εντός της Βουλής, με μεγάλη πλειοψηφία από την Ολομέλεια και περιείχε θετικές διατάξεις, «κουβα­λούσε» όμως αδυναμίες που έμελλε να αποδειχθεί ότι ήταν καθοριστικές για το μέλλον του.

Και ΜΜΕ έχει ο μπαξές ;

Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι η προώ­θηση του Νόμου 4009 από την Άννα Διαμαντοπούλου υποστηρίχθηκε σθε­ναρά από συγκεκριμένα Μέσα Μαζι­κής Ενημέρωσης, που είδαν την ευ­καιρία για μεγαλοστελέχη τους ή για πρόσωπα που ανήκουν στην επιρροή τους, να συμμετέχουν στα συμβούλια διοίκησης των πανεπιστημίων και να καθορίζουν από τις επενδυτικές δρα­στηριότητες των ΑΕΙ μέχρι την αξιο­ποίηση της περιουσίας τους, αλλά και από τον πρύτανη μέχρι και την ύλη που θα διδάσκονται οι φοιτητές…

Και αυτά ως πρώτο βήμα, γιατί η πραγματική πρόθεσή τους ήταν και είναι να εμπλακούν στην παροχή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με άλ­λα λόγια να επιτραπεί η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Είναι κα­τά σύμπτωση τα ίδια ΜΜΕ που αυ­τές τις ημέρες έχουν αναδείξει τις περιορισμένες αλλαγές στον νόμο σε «έγκλημα» κατά της χώρας και σε μείζονα οπισθοδρόμηση.

Στόχος τα ιδιωτικά ΑΕΙ

Την ίδια περίπου εποχή, η Ν.Δ. δη­μοσιεύει τις προτάσεις της για την αναθεώρηση του συντάγματος και, συνεπής στην πολιτική της άποψη, προτείνει την αναθεώρηση του άρ­θρου 16 ώστε να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και ενώ θα περίμενε κάποιος την αντίδραση από το υπουρ­γείο Παιδείας της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, επικράτησε εκκωφαντική σιωπή, δείγμα ότι στις προθέσεις των Γ. Παπανδρέου, Α. Διαμαντοπούλου και Γ. Πανάρετου για τον νόμο 4009 δεν ήταν απλώς και μόνο η αναβάθ­μιση των δημόσιων πανεπιστημίων, αλλά το άνοιγμα της κερκόπορτας για την ίδρυση ιδιωτικών, με ταυτόχρονη υποβάθμιση των δημόσιων.

Το βέβαιο είναι ότι κανένας νόμος δεν είναι ιερός, ώστε να μην μπορεί να αλλάξει και, όταν αλλάζει, να θε­ωρείται «ύβρις» για τη δημοκρατία, όπως δήλωσε η Άννα Διαμαντοπού­λου. Ενώ είναι βέβαιο ότι, αν αυτήν την περίοδο κακοποιείται μία λέξη στη χώρα, αυτή είναι η λέξη «μεταρρύθμιση», της οποίας φαίνεται ότι το νόημα δεν είναι σαφές και αρκε­τά στελέχη του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τι ακριβώς ση­μαίνει και τι οι ίδιοι θεωρούν.

Το βέβαιο επίσης είναι ότι ο Ραγκούσης που ασμένως μίλησε για οπισθοδρόμηση, όχι μόνο δεν γνω­ρίζει τα θέματα Παιδείας αλλά και βαρύνεται με νομοθετικές πράξεις (όπως διορισμένοι, αντί εκλεγμένοι, αντιπεριφερειάρχες για να βολευ­τούν οι πρώην νομάρχες) που αποτυ­πώνουν πελατειακή νοοτροπία περα­σμένων δεκαετιών, αλλά και άλλες άκαμπτες ρυθμίσεις που οδηγούν μαθηματικά την Αυτοδιοίκηση στον γκρεμό.

Επόμενο βήμα το σύνταγμα

Ψυχραιμία λοιπόν και αναμονή για την πραγματική μάχη, που δεν είναι άλλη από το αν το ΠΑΣΟΚ θα υποστηρίξει την αναθεώρηση του άρθρου 16 ή όχι. Αν δηλαδή θα επι­κρατήσουν αυτοί που, για να εξυπη­ρετήσουν ιδιωτικά και εκδοτικά συμ­φέροντα στον χώρο της Ανώτατης Παιδείας, θα συμφωνήσουν στη δη­μιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων ή αυτοί που θα επιμείνουν σε μία ισχυ­ρή δημόσια Παιδεία για όλους.

Τώρα ζήσαμε τα προεόρτια, τις προειδοποιητικές βολές. Σε λίγο θα ξεσπάσει η μάχη. Το αν η μάχη θα συνδυαστεί και με ρωγμές εντός του ΠΑΣΟΚ, με άλλα λόγια με την κόντρα Βενιζέλου και πρώην υπουργών, θα εξαρτηθεί από το πόσο «πουλάει» το θέμα της Παιδείας στη μεταρρυθ­μιστική μόδα των ημερών.

Διαρροές από το ΠΑΣΟΚ

Καταψήφισαν χθες στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στην Παιδεία ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, οι πρώην υπουργοί Ανδρέας Λοβέρδος και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, καθώς και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Χρή­στος Αηδόνης, Γιώργος Ντόλιος και Συμεών Κεδίκογλου, οι περισσότεροι προ­σκείμενοι στην ομάδα του πρώην πρωθυπουργού και από τους υποστηρικτές του Μνημονίου, ιδιαίτερα στην περίοδο πρωθυπουργίας του Παπανδρέου.

Επίσημα, από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ δεν έχει υπάρξει κάποια αντίδραση, ανεπισήμως, όμως, στελέχη του δήλωναν ότι με χθεσινή απόφαση της κοινοβουλευτικής ομάδας δεν είχε τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας, οπότε και οι βου­λευτές ήταν ελεύθεροι να ψηφίσουν κατά συνείδηση.

«Ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του», έλεγε με νόημα πα­λαιός κοινοβουλευτικός του ΠΑΣΟΚ… Όποιος θέλει, μπορεί να εκτίθεται…

Σε τεντωμένο σχοινί οι σχέσεις Βενιζέλου - Λοβέρδου

Σε κρίσιμη φάση βρίσκονται από προχθές οι σχέσεις των δύο πρώην συμμάχων και συ­ντρόφων στο ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου και Λοβέρδου, μετά τη δημοσιοποίηση της αντίθεσης του δεύτερου στις αλλαγές που υιοθέτησε το ΠΑΣΟΚ στον νόμο για την Παιδεία, ειδικά σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των πανεπιστημίων από τον Σεπτέμβριο.

Και βέβαια δεν είναι μόνο αυτά που λέει ο τέ­ως υπουργός Υγείας για τις αλλαγές στην Παι­δεία, τα οποία έχουν ενοχλήσει την Ιπποκρά­τους..., αλλά και ο τρόπος που εκφράστηκε η διαφωνία (ο Λοβέρδος έστειλε για να μοιραστεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα η ομιλία του, ενώ ο ίδιος απουσίαζε), και η χαμηλού επιπέδου σκοπιμότητα, όπως λένε κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ, να διαφωνήσει σε ένα θέμα όπως η Παιδεία «για να προσεταιριστεί τη Διαμαντοπούλου και τον μηχανισμό της»!!!

Επισημαίνουν μάλιστα ιδιαίτερα το ότι ζήτη­σε να μοιραστεί η ομιλία του στους βουλευτές και απουσίασε από τη συνεδρίαση μη θέλοντας να διακινδυνεύσει μια απάντηση «ενώπιος ενωπίω»από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Το πρώτο μάλιστα επεισόδιο με πρωταγω­νιστή τον Λοβέρδο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα είχε συνέχεια χθες στη Βουλή, όπου ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ επιτέθηκε με σφοδρότητα στον υπουργό Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο και στον υφυπουργό Θεόδωρο Παπαθεοδώρου.

Ο τέως υπουργός Υγείας ήταν ιδιαίτερα επι­θετικός και με βαρύτατους χαρακτηρισμούς είπε ότι το νομοσχέδιο δείχνει ευκαμψία απέ­ναντι στο κατεστημένο και επισήμανε ότι δη­μιουργεί πρόβλημα δημοκρατικής νομιμοποί­ησης.

Χαρακτήρισε τις τροπολογίες αντιμεταρρύθμιση, χωρίς να ξεκαθαρίσει γιατί ο νόμος που ψηφίστηκε από τη Διαμαντοπούλου εί­ναι... μεταρρύθμιση, όταν καταργούσε εκλεγ­μένεςπρυτανικές αρχές, καταργούσε την εκλογή των κοσμητόρων και επέβαλλε τον δι­ορισμό τους.

Έθεσε ακόμη το ερώτημα ποιοι πήραν την απόφαση για τις αλλαγές αυτές και συγκεκρι­μένα αναρωτήθηκε αν υπάρχει απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ή έστω συμφωνία των τριών πολιτικών αρχηγών.

«Θα τον αφήσουμε εκτεθειμένο»

Το τελευταίο διάστημα ο Λοβέρδος εκ­φράζει ανοιχτά τη διαφωνία του με χειρι­σμούς του Βενιζέλου και μάλιστα αρνήθηκε να συμμετάσχει σε κάποιο κομματικό όρ­γανο, παρά τις προσκλήσεις που του έγιναν από την ηγεσία του κόμματος, κάτι που επισημαίνουν με έμφαση στο ΠΑΣΟΚ, ενώ ο ίδι­ος ο Λοβέρδος μιλώντας σε συνεργάτες του εκτιμά ότι το ΠΑΣΟΚ παίζει ένα παιχνίδι δια­γραφής εις βάρος του.

Του καταλογίζουν ακόμη ότι το... μένος του κατά του Βενιζέλου, καθώς αρνήθηκε να επιτρέψει στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, τον οδηγεί ουσιαστικά σε μια εν δυνάμει συμμαχία με τον Γ. Παπανδρέου, με την επιμονή του οποίου – μέσω του Πανάρετου – καταρτίστηκε και ψηφίστηκε ο νόμος.

«Δημιουργεί μείζονα προβλήματα» – λέ­νε στην Ιπποκράτους – «και μετά κλαίγεται ότι υπάρχει σχέδιο διαγραφής του, παρα­γνωρίζοντας ότι ουσιαστικά έτσι παίζει το παιχνίδι όλων εκείνων που οδηγούν τα δη­μόσια πανεπιστήμια στην υποβάθμιση, για να δικαιολογηθούν έτσι όλοι εκείνοι που σπρώχνουν για να υπάρξει η ανατροπή των συνταγματικών εμποδίων για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων».

Και ξεκαθαρίζουν ότι ουσιαστικά έχει δρομολογήσει ο ίδιος την αποχώρησή του και επιδιώκει τη διαγραφή του, ωστόσο αυ­τοί δεν πρόκειται να τον διευκολύνουν ούτε στο ελάχιστο... «Όποιος διαφωνεί» – λένε στην Ιπποκράτους – «δεν πρόκειται να του κάνουμε τη χάρη να τον διαγράψουμε. Θα τον αφήσουμε να εκτίθεται πολιτικά».

Καλά ξεμπερδέματα...

topontiki.gr, 3/8/2012