ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΣ* Πέρασαν 295 χρόνια αλλά εμείς συνεχίζουμε σταθερά να γιορτάζουμε κάθε χρόνο, στις 11 Αυγούστου, τη λύτρωση της Κέρκυρας από την τουρκική πολιορκία και την απειλούμενη οθωμανική κατάκτηση. Και γιορτάζουμε με τη λαμπρή, πάνδημη και μεγαλοπρεπή λιτάνευση του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα, όπως καθιερώθηκε με απόφαση της Ενετικής Γερουσίας από το 1717, ένα χρόνο μετά τη λύση της πολιορκίας.
Μόνο που γιορτάζουμε αποκλειστικά τη θρησκευτική διάσταση του γεγονότος, καθώς δείχνουμε να θεωρούμε καθοριστική για την έκβαση της πολιορκίας, την ακλόνητη πίστη των υπερασπιστών της πόλης στον προστάτη Άγιό της. Και παρουσιαζόμεστε να αγνοούμε ή να υποτιμούμε την πραγματική ιστορική διάσταση των γεγονότων, που σημάδεψαν αλλά και σε σημαντικό βαθμό καθόρισαν την ιστορία, όχι μόνο της Κέρκυρας και του Ενετικού κράτους, αλλά και της ίδιας της Ευρώπης.
Γιατί, την εποχή εκείνη, οι Οθωμανοί είχαν βάλει σταθερό στόχο - ξεκάθαρο στόχο - να καταλάβουν τη Βιέννη στην κεντρική Ευρώπη και τη Ρώμη, καί για τη στρατηγική τους θέση στην Ευρώπη, καί για τους ισχυρούς συμβολισμούς της κάθε μιας.
Σε υλοποίηση αυτού του στόχου, οι οθωμανικές δυνάμεις είχαν σχέδια να...........
κινηθούν προς τη Βιέννη μέσω Βαλκανικής, παρά τον Δούναβη και προς Ιταλία με το στόλο τους και πρώτο στόχο την κατάληψη της Κέρκυρας που κατείχε θέση «κλειδί» στην καρδιά της Μεσογείου και στον άξονα Αδριατικής - Ιονίου.
Οι Τούρκοι ηττήθηκαν στις αρχές Αυγούστου του 1716, από τις χριστιανικές Αυστριακές δυνάμεις του Ευγενίου της Σαβοϊας, στο Πετροβαραντίν, βόρεια του Βελιγραδίου και η σχετική είδηση φαίνεται πως επηρέασε καταλυτικά την εξέλιξη και την τελική έκβαση - λιγες μέρες μετά - των Οθωμανικών επιχειρήσεων στην Κέρκυρα.
Ιστορικές μαρτυρίες αλλά και επίσημες στρατιωτικές εκτιμήσεις, μαζί με την ήττα στο Πετροβαραντίν που δημιούργησε αρνητικό κλίμα στους πολιορκητές, αναφέρουν ως αιτία της λύσης της πολιορκίας, την αντοχή και την δύναμη πυρός των για επτά εβδομάδες πολιορκημένων, και τις πληροφορίες για αναμενόμενες μεγάλες ενισχύσεις των χριστιανικών δυνάμεων, που δεν ήταν υπόθεση της φαντασίας τους αλλά πραγματικό γεγονός.
Η απόφαση των Τούρκων για λύση της πολιορκίας της Κέρκυρας στις 11 Αυγούστου του 1716 (με το νέο ημερολόγιο) συνέπεσε και με την ισχυρή καταιγίδα που έπληξε την περιοχή για να συνθέσει ένα σκηνικό άρον - άρον φυγής των οθωμανικών δυνάμεων και εγκατάλειψης του πεδίου της μάχης σε συνθήκες συντριπτικής ήττας.
Αυτά τα λίγα για να θυμηθούμε τι συνέβη τότε και να δούμε το χρέος μας σήμερα, τόσο απέναντι στην ιστορία, όσο και απέναντι στον τόπο μας, που γλίτωσε με μεγάλες θυσίες από την φωτιά, το σπαθί, τη λεηλασία και την πλήρη καταστροφή που θα σηματοδοτούσε η τουρκική κατάκτηση, με ανυπολόγιστες τις μετέπειτα συνέπειες....
Το πρώτο χρέος μας σήμερα, νομίζω, είναι να μάθουμε τα βασικά στοιχεία της ιστορίας μας και αν αυτό πράξουμε, τότε θα προκύψει αβίαστα η ανάγκη να την τιμήσουμε. Να τιμήσουμε τους μεγάλους πρωταγωνιστές της οργάνωσης της οχύρωσης της πόλης, με πρώτο το στρατάρχη Σούλεμπουργκ. Να θυμηθούμε και να τιμήσουμε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους προασπιζόμενοι την πόλη και το νησί από την τουρκική λαίλαπα.
Να θυμηθούμε τους Γερμανούς, Ιταλούς, Σκλαβούνους (από τη Δαλματία) που μαζί με τους Κερκυραίους και άλλους ΄Ελληνες, υπερασπίστηκαν γενναία τα οχυρά της πόλης για 47 μέρες και αντέξανε τη φοβερή πολιορκία.
Είναι καιρός οι αρχές της πόλης που τώρα είναι και αρχές ολόκληρου του νησιού, να πράξουν το ιστορικό τους χρέος και να οργανώνουν κάθε χρόνο παράλληλα με τις θρησκευτικές εκδηλώσεις και εκδηλώσεις ιστορικής μνήμης με τη διεθνή διάσταση που αρμόζει στα γεγονότα του 1716.
Επειδή όμως μια τέτοια πρωτοβουλία, μπορεί να συναντήσει ενδεχόμενη καχυποψία από εκκλησιαστικούς κύκλους, σπεύδω να προλάβω παρουσιάζοντας το περιεχόμενο της σχετικής πολύ συγκρατημένης και επιφυλακτικής για την κρατούσα αντίληψη, αναφοράς στην επίσημη ιστοσελίδα της Ι. Μητρόπολης, όπου κατά λέξη σημειώνεται για τη λύση της πολιορκίας ότι «σφοδρή καταιγίδα προκάλεσε πανωλεθρία στον τουρκικό στόλο (11η Αυγούστου), που αποδόθηκε από τους κατοίκους στον προστάτη της νήσου άγιο και θαυματουργό Σπυρίδωνα».
Ενδιαφέρον έχει και η αναφορά στο θέμα όπως αυτή περιλαμβάνεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου όπου σημειώνονται ότι η λιτανεία του Αγίου γίνεται «εις ανάμνηση της σωτηρίας του νησιού από τους Οθωμανούς Τούρκους οι οποίοι για 40 ημέρες πολιορκούσαν την πόλης της Κέρκυρας. Μετά από κατακλυσμιαία βροχόπτωση που αποδόθηκε σε θαύμα του πολιούχου Αγίου Σπυρίδωνος, οι Οθωμανικές ορδές τράπηκαν σε άτακτη φυγή για να μην επανέλθουν ποτέ πλέον. Η Κέρκυρα κατέστη προμαχώνας ολόκληρης της Ευρώπης, ο υπερασπιστής Στρατάρχης Σχουλεμβούργος τιμήθηκε δια βίου από τη Βενετική γερουσία, η οποία με ψήφισμά της στις 19 Μαρτίου 1717, καθιέρωσε την τέλεση κάθε χρόνο στις 11 Αυγούστου, λιτανείας του Ιερού σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος».
Και οι δύο επίσημες ιστοσελίδες μιλούν για «καταιγίδα που αποδόθηκε από τους κατοίκους στον Άγιο Σπυρίδωνα» αλλά τα ιστορικά γεγονότα με αδιάψευστες μαρτυρίες δίνουν διαστάσεις ευρύτερες τις οποίες οι σύγχρονοι πολίτες αυτού του τόπου δεν δικαιούνται να τις αγνοούν ή να τις υποτιμούν, στο όνομα οποιασδήποτε σκοπιμότητας.
Πρότασή μου προς τις τοπικές αρχές είναι να αποφασίσουν από τώρα τη διοργάνωση, εκτός από ετήσιες εκδηλώσεις, σε ανάμνηση της σωτηρίας της πόλης και του νησιού από την τουρκική κατάκτηση, και μεγάλων διεθνών εκδηλώσεων με την ευκαιρία της συμπλήρωσης το 2016 - σε πέντε μόλις χρόνια - των 300 χρόνων από τη λύση της πολιορκίας της Κέρκυρας.
Είναι το ελάχιστο που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε ως τόπος για να αποδείξουμε προς κάθε κατεύθυνση, ότι δεν έχουμε πάθει ιστορική αμνησία...
* Είναι διευθυντής της εφημερίδας Η Κέρκυρα Σήμερα, πρ. νομάρχης Κερκύρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.