Τα λόγια σκορπούν στον άνεμο όταν βροντούν οι πράξεις.

Στέλιος Ματαράγκας

Έρχεται πολλές φορές η στιγμή μπροστά στα μάτια μας που τα λόγια τα ψεύτικα τα μεγάλα, σκορπίζουν στις τέσσαρες γωνίες του ορίζοντα, όταν η ανάγλυφη πραγματικότητα παρουσιάζεται τόσο ζωντανά και παραστατικά που χωρίς άλλη κουβέντα επιβάλλεται.

Μια τέτοια στιγμή ζήσαμε όλοι λίγες μέρες πριν στην τηλεόραση, όταν ο πρωθυπουργός με πολλά λόγια παρηγορητικά για τις λαϊκές τάξεις κοπίαζε και ίδρωνε να μας πείσει για την αναγκαιότητα των άδικων μέτρων που «δυστυχώς» είναι αναγκασμένος να μας φορτώσει, και στα κρυφά πίσω στα παρασκήνια, προσπαθούσε να κρύψει την λίστα της ντροπής με τα διαπλεκόμενους επιχειρηματίες και τις χρεωμένες
 επιχειρήσεις, ώστε να εξαιρεθούν και να μην πληρώσουν τα 24 δις. που οφείλουν στο ελληνικό δημόσιο, την ίδια στιγμή που ταξιδεύουν τα πικρά μπιλιέτα με την περαίωση σε όλους τους μικρομεσαίους επαγγελματίες και με το
 μαχαίρι τεμαχίζει σε φέτες ακόμη περισσότερο μισθούς και συντάξεις.

Το θέαμα ήταν τόσο προφανές που ανάγκασε σύσσωμους τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος με μια φωνή να απαιτήσουν να μάθουν την λίστα της ντροπής των εξαιρουμένων από την υποχρέωση, προσώπων και εταιρειών.

Αποκαλύφθηκε λοιπόν μπρος τα μάτια όλων ότι το μνημόνιο δεν είναι για να σώσουμε την πατρίδα, ούτε την οικονομία, αλλά είναι μια μονόπλευρη, άδικη, ταξική πολιτική με στόχο να φτωχοποιήσει τον εργαζόμενο, τον μικρό επαγγελματία, τον νεολαίο, για να δώσει την ευκαιρία να πλουτίσουν ακόμη περισσότερο οι διάφοροι τυχοδιώκτες που παριστάνουν τους επιχειρηματίες με σκοπό να μεταφέρουν τα πλούτη τους στις τράπεζες της Ελβετίας.