Tο διακύβευμα των εκλογών: Η καρέκλα ….

Τι δεν είδαμε και τι δεν ακούσαμε τις τελευταίες ημέρες…

Πομπώδεις εκφράσεις, πατριωτικούς λόγους γραμμένους από αποστειρωμένους συμβούλους, κλεισμένους σε κομματικές γυάλες μακρυά απ τον κόσμο, την κοινωνία και την πραγματικότητα.

Ακούμε περί μεγάλης κεντροδεξιάς, περί ενότητας, μεγάλου πατριωτικού μετώπου, συστράτευσης, μέγιστων κινδύνων και απειλών, περί δραχμής και ευρώ…

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχουν και ξεπεράστηκαν οι διαφορές του παρελθόντος, και τελικά έγινε συστράτευση όσων πιστεύουν στο ευρωπαϊκό μέλλον για την αναγέννηση του τόπου…..

Είπε πριν λίγο ο κ. Σαμαράς καλωσορίζοντας την κ. Μπακογιάννη:

Απέναντί μας έχουμε τις «συνιστώσες» της Οπισθοδρόμησης και τη Συμμαχία της Συντήρησης, που έχει ένα μόνο στόχο: να μην αλλάξει τίποτε στην ελληνική κοινωνία! Εμείς θέλουμε να αλλάξουμε τα πάντα για να ξαναδώσουμε Ελπίδα και αξιοπρέπεια σε χιλιάδες συμπατριώτες μας, που είδαν να χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Η Ενότητα, εκτός από Αρετή για τους Πολιτικούς, είναι και Δύναμη για ένα Έθνος.”

Εκτός από την Ντόρα, είδαμε το τελευταίο διάστημα προσχωρήσεις στην Ν.Δ του Βορίδη, Γεωργιάδη, άλλων δευτεροκλασάτων στελεχών του ΛΑΟΣ, ενώ σήμερα προσχώρησε και ο Ανατολάκης …..

Όμως γιατί όλοι αυτοί αφού έβλεπαν και γνώριζαν τι συμβαίνει και αφού θέλουν να μας σώσουν, γιατί δεν το έκαναν πριν τις εκλογές ;;

Πως θα ξαναδώσουν ελπίδα και αξιοπρέπεια στους Έλληνες;;

Mε την υπογραφή και θεσμοθέτηση των απίστευτων και απάνθρωπων μέτρων της Τρόικας…με το νέο φορολογικό, με το ΕΤΑΚ, με τα χαράτσια που δεν έχουν τελειωμό, με τις νέες περικοπές στους μισθούς και συντάξεις που έρχονται οσονούπω;;

Τι κοινό μπορεί να έχουν όλοι αυτοί οι ετερόκλητοι σωτήρες και συνεταίροι όταν, άλλοι δεν ψήφισαν το 1ο μνημόνιο, άλλοι δεν ψήφισαν το 2ο, άλλοι πάλι ψήφισαν και τα δυο…

Τι κοινό λοιπόν έχουν όλοι αυτοί και τι άραγε τους ενώνει, όταν έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες σε θεμελιώδεις στρατηγικές επιλογές…

Τι κοινό μπορεί να έχουν πολιτικοί που έχουν αλλάξει δυο ως και τρία κόμματα…που έχουν ανταλλάξει βαριές κουβέντες και τα μύρια όσα μεταξύ τους..

Γιατί άραγε όταν μιλάνε για συστράτευση, αντί να προσέλθουν ως απλοί στρατιώτες, επιζητούν θέσεις και οφίκια ;;

Και όμως όλοι αυτοί έχουν ένα κοινό..την βουλευτική έδρα, την αρχομανία και το πάθος για την εξουσία, την οποία επιζητούν με νύχια και με δόντια, ως επαγγελματίες βουλευτές.

Τι έγινε πράγματι…

Είδαν ότι δεν πήγαν καλά στις εκλογές, είδαν ότι δεν τους βγαίνουν τα κουκιά, είδαν ότι έχασαν την έδρα και την καρέκλα τους, είδαν ότι θα πάνε άκλαφτοι και στις επερχόμενες εκλογές και πήραν την μεγάλη “πατριωτική” απόφαση…

Θυμήθηκαν αίφνης την μεγάλη κεντροδεξιά και αποφάσισαν να μας σώσουν..

Πάμε όλοι μαζί..

Πάμε για την καρέκλα..

Αυτό είναι το διακύβευμα των εκλογών αγαπητοί μου, ο κοινός αγώνας…

Ο αγώνας της καρέκλας..

Για την καρέκλα ρε γαμώτο…

http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2012/05/t_21.html