Αποτελεί πράξη αυτοσεβασμού η απομάκρυνση μας από τα δύο κόμματα εξουσίας, του Σπύρου Ματιάτου

Παλαιότερα, γράφοντας κάποια δημοσιεύματα, ως επί το πλείστον για τα τοπικά δρώμενα, πίστευα ότι μέσω αυτών, μπορώ να προσφέρω κάτι, στην ευημερία και την πρόοδο του νησιού μας. Άλλοτε καυτηριάζοντας κάποιες καταστάσεις και άλλοτε κάνοντας προτάσεις. Το τελευταίο διάστημα, βλέποντας όλη αυτή τη λαίλαπα που έχει ξεσπάσει, και που έχει φθάσει την κοινωνία μας και τη πατρίδα μας, στο χείλος του γκρεμού, με αποκλειστικούς συνυπεύθυνους τα δύο κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, απογοητευμένος, αποφάσισα να μην ξανασχοληθώ. Τι να σου κάνει και ο Δήμαρχος, τι να σου κάνει και η αντιπολίτευση. Η αλήθεια είναι ότι, από τη μια η οικονομική συγκυρία δεν δίνει κανένα περιθώριο να ελιχθείς και να δώσεις λύση, ακόμη και στα τοπικά προβλήματα, σε βγάζει εκτός προγραμματισμού και από την άλλη οι κομματικές αγκυλώσεις, καθίστανται τροχοπέδη για δυναμικές αποφάσεις και λύσεις.
Αυτή τη φορά γράφω με το θυμό του αγανακτισμένου, του προδομένου Έλληνα, από τις ίδιες τις επιλογές του, τις οποίες ακολούθησε με συνέχεια και συνέπεια Όλα τα χρόνια της ζωής του.
Πώς να ανεχτείς, ένα κόμμα που παρέσυρε το λαό μας με τα ευήκοα συνθήματά του, μόνο και μόνο, για να αποσπάσει την ψήφο του και .......
μέσω αυτής να καταστήσει τη χώρα υποχείριο των ξένων κερδοσκόπων;

Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις, την παράταξη, που ανιδιοτελώς πίστεψες, και στήριξες να σου στραπατσάρει με το χειρότερο τρόπο την ιδεολογία σου, να καταπατεί τις αρχές σου, να σκοτώνει τις αξίες σου και να ξεφτιλίζει το σοσιαλιστικό ιδεώδες, οδηγώντας την κοινωνία μας στην εξαθλίωση, στη φτώχεια και στη μιζέρια.

Είναι σοκαριστικό  να βλέπεις στην Ελλάδα του 2012, ανθρώπους να αυτοκτονούν, από οικονομική απελπισία,  άστεγους να κοιμούνται στα πεζοδρόμια, και χιλιάδες λαού να προστρέχει στα συσσίτια ή να μαζεύουν τα υπολείμματα των λαϊκών αγορών, ή ψάχνοντας στα σκουπίδια. 

Είναι οδυνηρό  να βλέπεις τη νέα γενιά, χωρίς ελπίδα για το μέλλον,  χωρίς προοπτική, χωρίς εργασία και αν υπάρχουν και κάποιοι τυχεροί, να εργάζονται με όρους στυγνής εκμετάλλευσης.

Είναι εξοργιστικό να βλέπεις, την ανεργία συνεχώς να διογκώνεται, να μειώνονται ανεξέλεγκτα μισθοί και συντάξεις, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να γονατίζουν, την αγορά να βουλιάζει, και τα απανωτά χαράτσια που εκτός των άλλων, σου ζητούν να πληρώσεις ενοίκιο για το σπίτι σου, που με τόσο κόπο απέκτησες, ή που ακόμα δεν ξεχρέωσες στις τράπεζες. 

Είναι απογοητευτικό να βλέπεις τους δήθεν κοινωνιστές, να διαλύουν το κοινωνικό κράτος και να καταργούν βασικά εργασιακά δικαιώματα.

Είναι συνταρακτικό να βλέπεις, να σπέρνουν τρομοκρατία και πανικό, με απώτερο σκοπό, το πάγωμα των λαϊκών αντιδράσεων, κάθε φορά που πρόκειται να πάρουν κι άλλα αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία δεν κάνουν τίποτε άλλο, από να βάζουν την ελληνική οικονομία πιο βαθιά στην ύφεση, και να διογκώνουν τις κοινωνικές ανισότητες, χωρίς να υπάρχει κάποιο σχέδιο για αναπτυξιακή πολιτική.

Είναι αδιανόητο να βλέπεις, να δεσμεύεται η χώρα σου, και να περιορίζεται η εθνική της κυριαρχία, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες, από τα συλλογικά όργανα των κυβερνητικών κομμάτων.  

Είναι  απάνθρωπο να βλέπεις, μέσα στη Βουλή των Ελλήνων, αυτούς που ο λαός μας έστειλε, να παλέψουν για την ευημερία του και την ευημερία της πατρίδας μας,   μετά την ψήφιση των μοιραίων για την κοινωνία  και την Ελλάδα νομοσχεδίων, ικανοποιημένοι  να χειροκροτούν. 

Τέλος είναι εξωφρενικό να βλέπεις, τη φημολογούμενη δημοκρατική παράταξη του ΠΑΣΟΚ, να διαγράφει στελέχη της, γιατί διαφοροποιήθηκαν με την ψήφο τους, στην παράλογη επιμονή της συντηρητικής Ευρώπης, σε ακραίες νεοφιλελεύθερες και άκρως αντεθνικές ιδέες, για την αντιμετώπιση της Ελληνικής οικονομικής κρίσης.  Και εξ ίσου εξωφρενικό στελέχη να μη θυσιάζουν την καρέκλα τους, κάνοντας την υπέρβασή τους, για τις ιδέες, τις αξίες, τα ιδανικά τους και το σοσιαλιστικό ιδεώδες που δήθεν υπηρέτησαν και δήθεν υπηρετούν.  Κάποιοι και μάλιστα Κεφαλονίτες γι’ αυτά έδωσαν και τη ζωή τους.

Την παραπάνω τακτική, όπως είναι γνωστό, τηρεί κατά γράμμα και το έτερο μνημονιακό κόμμα, της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο έχει απόλυτη ταύτιση απόψεων με το ΠΑΣΟΚ.  Εξ άλλου συγκυβερνούν και συναποφασίζουν.

Είναι ολοφάνερο πλέον, ότι τα δύο παραπάνω κόμματα, με πρωτεργάτη το ΠΑΣΟΚ είναι συνυπεύθυνα για την σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας.  Επίσης έδειξαν τις προθέσεις τους, για το τι μέλει γενέσθαι, αν πάρουν την εξουσία στις επερχόμενες εκλογές. Και είναι διακαής πόθος τους, και στόχος τους , παρά τα λεγόμενα τους, η εκ νέου συγκυβέρνηση τους.

Αποτελεί πράξη αυτοσεβασμού η απομάκρυνση μας,  από το εκφυλισμένο - μεταλλαγμένο νεοφιλελεύθερο  ΠΑΣΟΚ και την απρόβλεπτη Νέα Δημοκρατία. Διότι το μεν ΠΑΣΟΚ δεν εκφράζει πλέον, ούτε κατ’ ελάχιστον,  τις δυνάμεις εκείνες της κοινωνίας που το ανέδειξαν και το έφεραν επί σειρά ετών στην εξουσία, (μόνο στο όνομα), η δε Νέα Δημοκρατία, δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη με το να παίζει, συνεγγυητής της μνημονιακής πολιτικής, ο πάλαι διώκτης του, του πρώτου, ας πούμε, ήπιου μνημονίου.  

Είναι επιτακτική ανάγκη, αυτή τη φορά ο λαός μας να μην κάνει κανένα συμβιβασμό, αλλά να παλέψει για να ανατρέψει, οτιδήποτε απαξιώνει και καταδυναστεύει την ανθρώπινη ύπαρξη. 

Πάντα πίστευα ότι οι ηγέτες γεννώνται  μέσα στα οδοφράγματα και τα χαρακώματα.  Οι εποχές όμως έχουν αλλάξει.  Στα πολιτικά αντιμνημονιακά χαρακώματα και οδοφράγματα, υπάρχουν αυτοί που δεν δίστασαν να θυσιάσουν θώκους και άλλα προνόμια, επειδή αντιλαμβάνονται την  πολιτική, μια αέναο μάχη, για την βελτίωση της ανθρώπινης μοίρας,  και το μέλλον της Ελλάδας.  

  

Σπύρος Διον. Ματιάτος

Αξκος ε.α.