Αποσπάσματα από την τοποθέτηση του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου στην συνεδρίαση του Π.Σ. ΠΑ.ΣΟ.Κ

Αθήνα 4.1.2012

Στη σημερινή συνεδρίαση του Π.Σ. του ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος για μια ακόμα φορά, συνεπής με την πορεία του και την ιστορία του, προσδιόρισε με σαφήνεια και καθαρό πολιτικό λόγο, εκφράζοντας την ψυχή του μέλους και του ψηφοφόρου του ΠΑΣΟΚ, την αναγκαιότητα της ανασυγκρότησης του κινήματος μέσα από πολιτικές καταστατικές διαδικασίες.

Το ζητούμενο είναι πως η δημοκρατική παράταξη θα ξαναποκτήσει εκείνους τους δεσμούς της με το Λαό έτσι ώστε να εκφράσει ξανά την ελπίδα και να εγγυηθεί μια νέα πορεία πέρα από τη σημερινή κρίση.

Σας επισυνάπτουμε χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την τοποθέτησή του στο Πολιτικό Συμβούλιο:

«… Εδώ και δυο χρόνια το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας. Και άσκησε πολιτικές που ήταν ενάντια όχι μόνο στην παράδοση και στην ιστορία του .................

 αλλά εγκυμονούσαν και εγκυμονούν κινδύνους για την ίδια την ύπαρξη της χώρας. Όσα μέτρα και αν έλαβε οδήγησαν την χώρα σε πλήρη αδιέξοδο. Είτε τα έλαβε από μόνη της, είτε σε συνεργασία με τους εταίρους και το Δ.Ν.Τ. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Στην πολιτική δεν κρίνονται οι προθέσεις και τα ωραία λόγια. Αλλά τα αποτελέσματα. Και σήμερα ο Ελληνικός Λαός βιώνει την οικονομική του εξαθλίωση, την εξαφάνιση των ελάχιστων κοινωνικών επιδομάτων που είχε. Ταυτόχρονα βλέπει ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι τελείως απαξιωμένο.»

«Η υγεία και η παιδεία να διαλύονται και στο τέλος να βρισκόμαστε υπό διεθνή επιτήρηση.

Η αδυναμία και η αναποτελεσματικότητα διαχείρισης οδήγησε μέσα από ευτράπελους και τραγελαφικούς σχεδιασμούς στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν αποτελεί τίποτε παραπάνω από την επιβολή της κας Μέρκελ να αποδεχθούμε την ισχύ της δημοσιονομικής λιτότητας».

 

«Και τώρα ήρθε η ώρα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Παραλάβαμε μια χώρα το 2009 με πρόβλημα δανεισμού και στο τέλος θα την παραδώσουμε, γιατί εμείς είμαστε κυβερνητική πλειοψηφία, χρεοκοπημένη. Και το πρόβλημα είναι τι κάνει από εδώ και πέρα το ΠΑ.ΣΟ.Κ και η δημοκρατική παράταξη. Σίγουρα προέχει η σωτηρία της χώρας. Μπορεί όμως η χώρα να σωθεί χωρίς μια ισχυρή δημοκρατική παράταξη;»

 

«Η κυβέρνηση Παπαδήμου εκτελεί εντολές και δεν έχει σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Επιβάλλει μέτρα εξοντωτικά για να γίνει αρεστή στη Μέρκελ και στο Σαρκοζί. Είναι μια κυβέρνηση χαλαρής ομοσπονδίας που θα χρεοκοπήσει τη χώρα πολύ σύντομα. Ούτε ο ανασχηματισμός που ζητάει θα της δώσει περισσότερα πλεονεκτήματα.

Το κεντρικό για μένα ζήτημα είναι τι θα κάνουμε εμείς. Και εμείς συντρόφισσες και σύντροφοι δυστυχώς είμαστε σκορποχώρι».

 

«Αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ δεν ανασυγκροτηθεί τώρα, θα διαλυθεί. Η ιστορία μας και πορεία μας σε όλη την πρόσφατη περίοδο έχει ένα κύριο χαρακτηριστικό. Την ενότητα. Όσες εντάσεις και αν περάσαμε πάντα βγαίναμε δυναμωμένοι».

 

«Η ενότητα σημαίνει σύνθεση. Σύνθεση ιδεών και πολιτικών προσώπων ικανών».

«Η ενότητα προϋποθέτει τήρηση των δημοκρατικών διαδικασιών».

 

«Είναι ώρα να αποφασίσουμε μερικά ζητήματα. Οι έκτακτες ανάγκες δεν σημαίνει έκτακτες εξουσίες σε κάποιους επειδή απειλείται η Ρώμη (βλέπε η χώρα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.). Οι έκτακτες περιστάσεις απαιτούν σφυρηλάτηση της ενότητας. Για να είμαστε πιο δυνατοί. Και αυτή επιτυγχάνεται μέσα από τον σεβασμό των δημοκρατικών διαδικασιών».

 

«Το ΠΑ.ΣΟ.Κ σαν κίνημα λαού, όπως ξεκίνησε, οφείλει και πρέπει να υπηρετεί το λαό και να διατυπώνει καθαρές θέσεις για όλα τα ζητήματα».

«Στην κρίση ιδεολογίας οφείλει να απαντήσει με το αντάμωμα και πάλι του ΠΑ.ΣΟ.Κ της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας, της Κοινωνικής Απελευθέρωσης. Οφείλει να αποκτήσει και πάλι την αριστερή και δημοκρατική του φυσιογνωμία.

Στην κρίση στρατηγικής οφείλει να απαντήσει με τη διαμόρφωση ενός συγκεκριμένου, ξεκάθαρου και υλοποιήσιμου σχεδίου εξόδου από την κρίση και το οριστικό σπάσιμο των δεσμών της επιτήρησης της Τρόικα και των Μνημονίων. Με κεντρικό στοιχείο την ΑΝΑΠΤΥΞΗ, που προϋποθέτει την αποδοχή και εφαρμογή πολιτικών αντίθετων με τις σημερινές που ενισχύουν την ύφεση και οδηγούν σε επιπλέον εξάρτηση.

Στην οργανωτική του κρίση οφείλει να απαντήσει με την ενεργοποίηση των στελεχών και των μελών του και την λήψη κρίσιμων αποφάσεων που θα αφορούν το νέο τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του, με κατοχυρωμένο και καταστατικά το ρόλο της οργάνωσής του, με τέτοιο τρόπο που καμία ηγετική ομάδα να μην μπορεί να την απαξιώνει. Οι διαδικασίες που θα ανοίξουν το επόμενο διάστημα πρέπει να είναι διαδικασίες καθαρά πολιτικές, που θα δώσουν τη δυνατότητα στην οργάνωση και στο κάθε μέλος μας να συμμετάσχει ισότιμα στη διαμόρφωση των νέων δεδομένων».

«Κρίνεται το μέλλον του κινήματος και το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης. Όσοι προτείνουν συνοπτικές διαδικασίες και γρήγορη λήψη αποφάσεων χωρίς εξαντλητικό διάλογο για τις θέσεις και τη φυσιογνωμία μας, προσφέρουν κακή υπηρεσία και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ και στην χώρα. Τέλος θέλω να σημειώσω ότι στη διαδικασία αυτή είναι φανερό ότι πρέπει να συζητήσουμε και την αλλαγή του μοντέλου της ηγεσίας. Είναι προφανές ότι η μορφή της πρέπει να έχει συλλογικά χαρακτηριστικά γιατί η εποχή των χαρισματικών ηγετών έχει παρέλθει οριστικά».

«Αναδείξαμε από το πουθενά πολικάντηδες και τους εμπιστευτήκαμε κρίσιμες θέσεις, με κριτήριο όχι την ικανότητα αλλά τη δουλικότητα. Μας επιβλήθηκαν «στελέχη» με κριτήριο όχι τη δυνατότητα να διοικήσουν αλλά τη σχέση τους με διάφορους πόλους εξουσίας. Έτσι βρεθήκαμε σε μια κυβερνητική πλειοψηφία με πρόσωπα είτε που δεν είχαν καμία σχέση με το ΠΑ.ΣΟ.Κ και την πολιτική, είτε με παράγοντες που ήρθαν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ μετά το 2000, είτε με αλεξιπτωτιστές που έκαναν τις διαπροσωπικές τους σχέσεις με πόλους εξουσίας διαβατήριο για την προσωπική τους ανέλιξη. Και τους επιβάλλαμε στη συνείδηση μας σαν ικανούς αρεστούς, μόνιμους διαχειριστές μιας εξουσίας. Την ίδια στιγμή κλείσανε τα μάτια στο τεράστιο πολιτικό δυναμικό του ΠΑ.ΣΟ.Κ, σε δεκάδες στελέχη που και γνώση και εμπειρία είχαν και δυνατότητες να ανταποκριθούν στη δύσκολη κατάσταση. Οι αρεστοί και πάλι αρίστευσαν και οι άριστοι έμειναν μετεξεταστέοι».

«Χωρίς να γνωρίζεις το ΠΑ.ΣΟ.Κ μπορείς να κυβερνήσεις στο όνομά του;»

«Δεν είναι αυτοσκοπός η εξουσία. Είναι μοναδικός μας σκοπός να υπηρετούμε τους πολίτες. Στην αντίθετη περίπτωση μπορούν και άλλοι να διαχειριστούν την εξουσία και την κυβέρνηση. Αποδεικνύεται επίσης συντρόφισσες και σύντροφοι, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ δεν μπορεί να επιβιώσει έχοντας απέναντί του το σύνολο της κοινωνίας. Όσοι σχεδίασαν σε κλειστά γραφεία πολιτικές σύγκρουσης με το λαό να είναι έτοιμοι να πληρώσουν το τίμημα».

«Συντρόφισσες και σύντροφοι, αποδείχθηκε το τελευταίο διάστημα η τεράστια κρίση ιδεολογίας, που σαρώνει το κίνημα. Στο ερώτημα τι είμαστε δεν υπάρχουν απαντήσεις».

«Ο καθένας ερμηνεύει το ΠΑ.ΣΟ.Κ με το δικό του τρόπο. Ο καθένας έχει το δικό του ΠΑ.ΣΟ.Κ στο μυαλό του. Φτάσαμε στο σημείο να ταυτίζουν το Σοσιαλισμό με την Κεντροαριστερά».

«Οφείλουμε να δράσουμε και να δράσουμε συγκροτημένα, οργανωμένα, συλλογικά και ισότιμα. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε αυτό που χτίσαμε και οφείλουμε να το κάνουμε για το λαό και μόνο. Εμείς θα συναντήσουμε και πάλι το ΠΑ.ΣΟ.Κ της Εθνικής Ανεξαρτησίας και Περηφάνιας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ της Λαϊκής Κυριαρχίας και των αγώνων. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και της Ισότητας. Αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ υπάρχει στην καρδιά κάθε δημοκράτη, κάθε αγωνιστή, κάθε απλού ανθρώπου που δεν ξεχνά και περιμένει. Αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ μπορεί να ξαναγίνει η ελπίδα των νέων. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ που συζητά, που προτείνει, που σέβεται, που παράγει πολιτική, που μάχεται και που τιμά τον άνθρωπο. Οι καιροί το απαιτούν, η κοινωνία το θέλει, το ΠΑ.ΣΟ.Κ των οραμάτων και των μεγάλων αλλαγών μπορεί».

«Η ενότητα επιτυγχάνεται με τις καθαρές αποφάσεις. Και όχι με τους ανώφελους τακτικισμούς. Ένα πολιτικό συνέδριο πριν τις εθνικές εκλογές επανίδρυσης με αυστηρή τήρηση των καταστατικών προβλέψεων. Με κομματικά μέλη και όχι διορισμένους στρατούς.

Με θεσμική και συλλογική λειτουργία των οργάνων και όχι συμφωνίες κορυφής. Πολιτικό συνέδριο νέας πολιτικής εξόδου από την κρίση και ανατροπής των νεοφιλελεύθερων δεσμεύσεων της χώρας. Με διάλογο, με συγκρούσεις, με συνθέσεις, χωρίς μέσους όρους παραλυσίας. Η αλήθεια να αναδειχθεί. Όχι στη απόκρυψη και στην ωραιοποίηση. Να μιλήσουμε με ειλικρίνεια. Εκλογή όλων των οργάνων και του Προέδρου όπως προβλέπει το καταστατικό μας. Αν και γω διαφωνώ με τις ψηφοφορίες στα καφενεία. Το θέμα αυτό θα το βάλω στο Συνέδριο. Όλοι οι υποψήφιοι με θεσμικό τρόπο να παρουσιάσουν το πολιτικό και ιδεολογικό τους στίγμα. Όχι μέσα από το διαδίκτυο. Όχι στη πασαρέλα στα κανάλια. Όχι. Δεν επιτρέπονται καθυστερήσεις και σκόπιμες ολιγωρίες».