Καταγγελία Αριστερής Πορείας Εκπαιδευτικών Κεφαλονιάς

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Στις 23 Φλεβάρη, ημέρα γενικής απεργίας, στην συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Κεφαλονιάς – Ιθάκης (ΕΚΚΙ) γίναμε μάρτυρες μιας επικίνδυνης λογικής που ίσως επικρατεί σε τμήματα του κινήματος.

Ως Πορεία Αριστερή εκπαιδευτικών συμμετείχαμε στην συγκέντρωση και πορεία που καλούσε το ΕΚΚΙ, στην οποία άλλωστε καλούσε και το σωματείο μας, η ΕΛΜΕ-ΚΙ, και κάναμε παρέμβαση με δική μας ανακοίνωση. Η παρέμβασή μας αυτή φαίνεται ότι «ενόχλησε» κάποιους, με αποτέλεσμα δύο φορές να μας γίνει «παρατήρηση» από μέλη του ΠΑΜΕ. Μάλιστα από κάποιους μας έγιναν «συστάσεις» ότι «δεν πρέπει να μοιράζουμε εδώ ανακοινώσεις, επειδή εδώ είναι συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, και αν θέλουμε να μοιράσουμε να πάμε δίπλα[sic] στην άλλη συγκέντρωση». Φυσικά η Πορεία Αριστερή ούτε συμμορφώθηκε ποτέ στο παρελθόν ούτε πρόκειται να συμμορφωθεί σε τέτοιου είδους «προτροπές».

Το μόνο ενθαρρυντικό είναι ότι τόσο από τον Πρόεδρο του ΕΚΚΙ όσο και από συναδέλφους, μέλη του ΠΑΜΕ και εκλεγμένους στην ΕΛΜΕ, δεχτήκαμε...........

 διαβεβαιώσεις ότι «αυτοί δεν εκφράζουν το ΠΑΜΕ». Μακάρι να είναι έτσι. Ας δούμε όμως τον λόγο που αμφιβάλουμε γι’ αυτό:

Το περιστατικό αυτό ίσως να έπαιρνε μικρότερες διαστάσεις αν ήταν μεμονωμένο. Δεν ήταν όμως. Την ίδια και χειρότερη αντιμετώπιση είχε ομάδα διαδηλωτών που μοίραζε ένα άλλο (ανυπόγραφο) κείμενο. Οι διαδηλωτές αυτοί εκδιώχθηκαν βίαια (με σπρωξιές) από την συγκέντρωση από τους σημαιοφόρους (βλέπε κονταροφόρους) της «περιφρούρησης» του ΠΑΜΕ.

Η δική μας θέση αρχής είναι ότι οποιοσδήποτε θέλει να προβάλει τις θέσεις του και τις ιδέες του σε μια απεργιακή συγκέντρωση είναι ελεύθερος να το κάνει, εκτός φυσικά και αν κινείται ανοιχτά ενάντια της απεργίας ή διαδίδει φασιστικές και ρατσιστικές ιδέες, που είναι εκ των προτέρων αντίθετες σε κάθε μορφή συνδικαλισμού. Φυσικά τίποτε από τα παραπάνω δεν ίσχυε σε κανένα από τα δύο περιστατικά.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι ο πρόεδρος του ΕΚΚΙ υπεραμύνθηκε αυτής της στάσης της «περιφρούρησης» διότι θεώρησε ότι ήταν «αναρχικοί» και ότι πιθανόν να ήθελαν να σπάσουν βιτρίνες. Κατ’ αρχήν εμείς δεν έχουμε λόγο να τους χαρακτηρίσουμε αναρχικούς, αφού οι ίδιοι δεν χαρακτηρίσθηκαν έτσι. Πέραν αυτού όμως, το πιο ουσιαστικό είναι η κατηγορία ότι είχαν σκοπό να σπάσουν καταστήματα. Μια κατηγορία που αν δεν είναι αφελής, τότε μόνον επικίνδυνη μπορεί να χαρακτηριστεί. Έχει σημασία να τονιστεί ότι τέτοιου είδους επεισόδια στην Κεφαλονιά δεν είχαν σημειωθεί ούτε στη νεολαιΐστικη εξέγερση του Δεκέμβρη το 2008! Με τι επιχειρήματα κάνει τέτοιες κρίσεις το ΕΚΚΙ για ομάδες διαδηλωτών; Και ποιος θα έχει σειρά στο να χαρακτηριστεί «ταραχοποιός»;

Η δική μας εκτίμηση, στηριζόμενοι στις εμπειρίες μας όχι μόνο στη Κεφαλονιά αλλά πανελλαδικά, είναι πως η βαθύτερη αιτία είναι η άγραφη γραμμή του ΚΚΕ για συγκεντρώσεις αποστειρωμένες από κάθε άλλη άποψη, πέραν αυτής του ΚΚΕ, όπως εκφράζεται μέσα από τα σωματεία που ελέγχει το ΠΑΜΕ. Η ίδια δηλαδή αντίληψη που οδήγησε την Τετάρτη στην διεξαγωγή τριών διαφορετικών συγκεντρώσεων ακόμα και στον μικρό τόπο της Κεφαλονιάς. Μια αντίληψη που ξεκίνησε μεν από το ΠΑΜΕ ήδη από το 2000 αλλά πλέον, δυστυχώς για το κίνημα, έχει υιοθετηθεί από την πλειοψηφία ίσως των συνδικαλιστών και που ως αποτέλεσμα έχει την διάσπαση σε δύο, τρία, τέσσερα κομμάτια του συνδικαλιστικού κινήματος.

Το αν η εκτίμησή μας είναι σωστή η όχι είναι στο χέρι μόνον του ίδιου του ΠΑΜΕ να το επιβεβαιώσει με την στάση του. Εμείς καλούμε κάθε φορέα, που στήριξε την κινητοποίηση στις 23 Φλεβάρη, πρώτα και κύρια το ΕΚΚΙ, να καταδικάσει τις συμπεριφορές αυτές, που ως μόνο αποτέλεσμα έχουν την διάσπαση του κινήματος.