Eπιστολή Προέδρου Ν.Σ. στον Πρωθυπουργό της Χώρας για να αποδωθεί τιμή στον αείμνηστο Δημήτρη Παπαδόπουλο

ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ (ΝΙΚΟΛΑΣ) ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΣ                     Αργοστόλι, 14/09/2010

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ & ΙΘΑΚΗΣ

Τηλέφωνο Γραφείου: 26710-29130

Κινητό: 6972 723568

ΠΡΟΣ: - Πρωθυπουργό της Χώρας κ. Γεώργιο Α. Παπανδρέου

ΚΟΙΝ.:

- Εξοχότατο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας

κ. Κάρολο Παπούλια

-Αρχηγούς Πολιτικών Κομμάτων

- Αναπληρώτρια Υπουργό Εξωτερικών

κ. Μαρ. Ξενογιαννακοπούλου

-Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

κ. Λούκα Κατσέλη

- Υπουργό Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης

κ. Ανδρέα Λοβέρδο

- Υπουργό Πολιτισμού & Τουρισμού

κ. Παύλο Γερουλάνο

- Βουλευτή Κεφ/νίας & Ιθάκης

κ. Σπύρο Μοσχόπουλο

- Μ.Μ.Ε.

Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,

Στις 4 Ιουλίου 2002, εδώ στο νησί της Κεφαλονιάς στην ακρογιαλιά «Άμμες» περιοχής Σβορωνάτων του Δήμου Λειβαθούς, ο αείμνηστος Δημήτρης Παπαδόπουλος έχασε τη ζωή του στην προσπάθειά του να σώσει από πνιγμό έναν άγνωστο σε αυτόν άνθρωπο, τον συμπατριώτη μας κ. Σπύρο Μαρκάτο.

Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, που καταγόταν από τα Γρεβενά, ζούσε τότε στην Κεφαλονιά με την σύζυγο και τα τρία ανήλικα παιδιά του, ηλικίας οκτώ, πέντε και τριών χρονών τότε, δουλεύοντας σε κατασκευαστική εταιρεία, ως απλός εργάτης.

Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Κεφαλληνίας & Ιθάκης θέλοντας να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του γι΄ αυτήν την απαράμιλλη πράξη αυτοθυσίας και να αποδώσει τιμή στον Δημήτρη Παπαδόπουλο, πραγματοποίησε ειδική συνεδρίαση και εξέδωσε σχετικό ομόφωνο ψήφισμα στο οποίο, μεταξύ των άλλων, ζητούσε από την τότε Κυβέρνηση την έμπρακτη συμπαράστασή της προς την οικογένεια του εκλιπόντος.

Όμως ούτε η τότε, αλλά ούτε και η σημερινή Κυβέρνηση, παρ΄ όλο που ο Νομάρχης Κεφαλληνίας & Ιθάκης επανήλθε με νεότερο σχετικό έγγραφο στις αρχές του 2010, ανταποκρίθηκαν στο αίτημα αυτό, δίνοντας μια δουλειά στη γυναίκα του, η οποία παραμένει άνεργη μέχρι σήμερα.

Σήμερα, η κ. Στέλλα Παπαδοπούλου, δεν έχει σταθερή εργασία, αλλά προσπαθεί να μεγαλώσει τα παιδιά της δουλεύοντας περιστασιακά και μόνο. Είναι άραγε δυνατόν, με τα δεδομένα αυτά, να μπορέσει να καλύψει έστω και τις στοιχειώδεις βιοτικές ανάγκες της οικογένειάς της, πόσο μάλλον να τους προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον, όταν κάτι τέτοιο δυσκολεύονται να κάνουν σήμερα ακόμη και οι έχοντες σταθερή εργασία; Ποιος μπορεί να συμμεριστεί την καθημερινή της αγωνία για ένα αβέβαιο αύριο;

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Στη δύσκολη περίοδο που διανύει η χώρα μας σήμερα η έκφραση συμπαράστασης και ευαισθησίας και η αναγνώριση μιας τόσο σπουδαίας πράξης αυτοθυσίας από την πλευρά της Πολιτείας, αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Εξάλλου, όπως γνωρίζετε, υπάρχει σχετικός νόμος που μεριμνά για την αποκατάσταση των συζύγων ή τέκνων όσων «έπεσαν» στο καθήκον ή κάποιο μέλος της οικογένειας ήταν θύμα τρομοκρατικής ενέργειας, σε ένδειξη αναγνώρισης της πράξης τους αυτής.

Προκειμένου, λοιπόν, να τύχουν της ίδιας αναγνώρισης και πράξεις σαν και αυτή που παραπάνω σας περιέγραψα και οι οποίες έχουν την ίδια σπουδαιότητα και σημασία, θέλοντας να κάνω μια τελευταία προσπάθεια, παρακαλώ για την τροποποίηση του σχετικού Νόμου ούτως ώστε να συμπεριλαμβάνει και αυτές τις περιπτώσεις.

Είναι καθήκον όλων μας και πρωτίστως της Πολιτείας, να αναγνωρίζει έμπρακτα τέτοιες πράξης θάρρους, ήθους και ανθρωπιάς, ιδιαίτερα στην σημερινή εποχή, που χαρακτηρίζεται από έλλειμμα αξιών.

Σας ευχαριστώ θερμά για την προσοχή σας και είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση κριθεί αναγκαία.

Σας παραθέτω κατωτέρω την ταχυδρομική διεύθυνση και το τηλέφωνο της κ. Στέλλας Παπαδοπούλου.

Με Τιμή,

ΝΙΚΟΛΑΣ ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ν.Σ. ΚΕΦ/ΝΙΑΣ